Suknie Vintage

Vintage można nazwać elementami odzieży, które były modne w ostatnim stuleciu. Ponieważ moda jest cykliczna, popyt na stroje nieco zapomniane przez stulecie zaczyna okresowo przypominać o sobie. W tym sezonie możesz bezpiecznie dostać się ze starych skrzyń babci i praprababki z kobiecych strojów. Dlaczego? U szczytu popularności znajdują się vintage sukienki, które są w stanie podkreślić piękno sylwetki nowoczesnej kobiety.

Koncepcja „stylu vintage w ubraniach” pojawiła się dopiero w latach 90., kiedy kobiety mody zaczęły aktywnie nosić rzeczy szyte w latach 60-tych i 70-tych. Interesujące jest to, że tylko stroje stworzone od lat 40. XX wieku podlegały tej koncepcji. W dzisiejszych czasach zwyczajowo nazywa się odzież vintage szytą w latach 20. - 80. ubiegłego wieku, ale nie wcześniej i nie później. Nie oznacza to jednak, że projektanci muszą grzebać w starych szafkach, aby znaleźć odpowiedni model dla swoich kolekcji. Dzisiaj istnieje kilka opcji dla rocznika:

1. Klasyczny rocznik - prawdziwe ubrania projektantów, które były noszone w ubiegłym wieku, ale nie później niż w latach 80. ubiegłego wieku.
2. Stylizowany rocznik - odzież w stylu ubiegłego wieku, która została celowo postarzona i powstała już we współczesnym okresie.
3. Neovintage - ubrania, które są celowo starzone, nadając cechy stylu ostatniego stulecia, ale można je stworzyć w każdej chwili.
4. Vintage połączenie - ubrania stworzone przez współczesnych projektantów w nowoczesnym stylu, ale ozdobione zabytkowymi elementami - stare guziki, broszki i tak dalej.

Ale jeśli mówimy o popularnych modelach sukienek, to ich cechy zmieniły się na przestrzeni dziesięcioleci. Na styl i preferencje ówczesnych młodych kobiet wpływ miały gwiazdy filmowe, poziom życia i ogólna sytuacja polityczna. Rozważ modne funkcje, które stały się już bardziej szczegółowe w stylu vintage.

W tym okresie dziewczęta próbowały przypominać słynne hollywoodzkie aktorki, z których jedną była Marlene Dietrich. W dni powszednie nosili przycięte sukienki, takie jak tuniki, które uzupełniały stylowy pasek. W większości były uszyte z dzianiny. Świąteczne i wieczorowe suknie były uszyte z aksamitu, jedwabiu i były wydłużoną szatą o prostym lub lekko rozkloszowanym kroju, która skutecznie odsłania część kostek. Rękawy były długie lub ich brakowało, a dekolt był zamknięty.

Na wizerunek dziewcząt w tym okresie miały wpływ straszne wydarzenia II wojny światowej. Był to okres wielkich zmian, które wymazały subtelne i uwodzicielskie linie sukienek dziewcząt. Stroje stały się surowe, w pewnym stopniu nawet niegrzeczne, a bardziej jak mundury wojskowe. Ale w niektórych modelach sukienek wciąż prześledzono nuty kobiecości. W swobodnym wyglądzie woleli wybierać sukienki ze rozkloszowanymi spódnicami aż do połowy łydki, a na wieczorny wygląd wybierali sukienki bez ramiączek.

W tym czasie ludzie zaczęli stopniowo wychodzić z okropności wojny, a stroje podkreślające seksualność i jasność kobiety były szczególnie honorowane. Puszyste i wielowarstwowe spódnice sukienek dotarły do ​​kolana, a talia była koniecznie związana z szeroką satynową tasiemką, dzięki czemu sylwetka była jeszcze bardziej wyrafinowana. Sukienki w tym okresie wyróżniała ciekawa linia dekoltu. Nie był zbyt otwarty, ale tworzył rodzaj tajemnicy. Jeśli były tu rękawy, to małe, bardziej preferowano pasy.

W tym okresie społeczeństwo mody starało się wyróżnić z tłumu. Styl hippie był bardzo ceniony - bezpłatny i jasny. Sukienki tamtych lat wyróżniały się trapezoidalnym krojem i kolanami. Spódnica często miała plisowany wygląd, a czasami była wielowarstwowa. Dekolt mógł być zamknięty lub mieć kształt litery V, ale rękawy zostały skrócone, a czasami były całkowicie nieobecne, ponieważ bardziej preferowano pasy.

W tym okresie w modnym społeczeństwie panował styl disco. Jasność odcieni i różnorodność wzorów stały się bardziej modne niż kiedykolwiek. Po długim i nieuzasadnionym zapomnieniu długość maxi znów stała się modna. Sukienki midi i mini były również obecne w ogromnym asortymencie. Krój stał się prosty i odznaczał się dekoracyjną prostotą, ale można było znaleźć sukienki z rozkloszowaną spódnicą.

W tym okresie ideałem była sylwetka „klepsydry”, więc projektanci aktywnie starali się nadać absolutnie wszystkim dziewczynom tę formę za pomocą sukienek. Szczególną uwagę zwrócono na linie ramion, talii i bioder. Korygujące elementy draperii, falbanek, falbanek i naramienników stały się modne, a krój nabrał coraz bardziej uwodzicielskich form. Wieczorne kolekcje lat 80. można znaleźć nawet w nowoczesnych kolekcjach, a absolutnie każda młoda dama, bez wyjątku, może wybrać odpowiedni model.

Moda na odcienie i wzory sukienek zmieniła się równie spontanicznie jak w stylach: w ciągu 20 lat panie wolały nosić sukienki w pastelowych odcieniach, a także klasyczne odcienie - niebieski i biały. Szczególnie popularny był uznany za wzór kwiatowy. W latach 30. modne stały się wzorce w postaci pasków, klatek, grochu i kwiatów. W codzienny sposób preferowano kolor biały, a wieczorem - złoto i srebro.

Począwszy od lat 40. modne stały się lakoniczne pionowe paski, geometryczne wzory i futra. Kobiety zaczęły nosić sukienki o surowych i zastrzeżonych odcieniach - ciemnozielone, szare, kremowe i bordowe. W wieku 50 lat, w kratkę, zygzakowaty i kwiatowy wzór znów był poszukiwany, aw większości przypadków preferowano biel.

W latach 80. odcienie żółte stały się najbardziej modne, a także wapno, różowy i zielony. Nadruki mody pozostały takie same.Ale istnieją odcienie, które były istotne we wszystkich powyższych czasach i pozostają takie do dziś.

Kolor klasyki, który zawsze był szczególnie lubiany przez kobiety. Ten kolor nadał uroku i wyrafinowania wieczornemu wizerunkowi i stworzył ścisłe i zwięzłe spojrzenie w codziennym życiu. Sukienka tego koloru wyglądała korzystnie na wszelkie wzory i elementy dekoracyjne, czy to na cyrkonie, koraliki czy pióra. Pod nim nie trzeba było długo podnosić innych elementów garderoby - klasycznych butów, peleryny lub boa, a obraz jest gotowy.

Fatalny kolor ma wiele odcieni, z których każdy miał miejsce w takim czy innym czasie. W burzliwych 20-30 latach preferowano apetyczny wiśniowy odcień, w wojskowym 40 - burgundowym, aw powojennym 50 - tytańskim. W ciągu 60 - 80 lat zaczęto preferować jaśniejsze odcienie czerwieni - szkarłat, szkarłat, marchew, czerwono-pomarańczowy.

Ale stosunek do długości projektantów i fashionistek zawsze był niejednoznaczny. W wieku 20 lat modne stały się lekkie sukienki o długości do połowy łydki, noszone zarówno w wieczorowym stylu, jak iw codziennym noszeniu. Ta sama długość była popularna w latach 40., ale sukienki były surowe i bardziej przypominały męskie mundury. Taka długość pozostała w latach 50., ale stroje stały się jaśniejsze, a ich spódnice wyróżniały się silnym rozbłyskiem. Od początku lat 60. stroje midi zostały nieco zapomniane i powróciły do ​​mody dopiero w latach 80., a potem tylko w stylu biurowym.

Ta sukienka stała się modna w latach 30-tych. Następnie dotarł do kostek, a do dolnej części listwy wszyto małą kryzę, tworzącą pozory „rybiej” sylwetki. Czasami te sukienki miały mały pociąg, ale były noszone wyłącznie na wieczornym obrazie. W ciągu dnia preferowali jaśniejsze, płynne style.

Takie sukienki stały się prawdziwym przełomem, modną rewolucją, która miała miejsce w latach 60-tych. Mini sukienki spódniczki ledwo sięgały połowy uda, ale były uważane za niezwykle modne i piękne. Były noszone przez absolutnie wszystko i dobrze, że są pyszne, ale poprawne formy sylwetki, na które pozwolono dziewczętom. Jeśli chodzi o krój sukienek, w większości przypadków miał on kształt trapezu.

W latach 70-tych świat już nieco odsunął się od pośpiechu mini spódniczek. Dziewczyny zaczęły wybierać bardziej powściągliwe ubrania na kolana. Sukienki miały prostą sylwetkę, czasem rozkloszowaną. Spódnice były lekko plisowane, ale mogły być proste. W latach 80. młode modne kobiety pozwoliły sobie na takie plisowane spódnice, ale krótsze.

Do szycia sukienek damskich w różnych czasach używano różnych tkanin. W latach 20. XX wieku szczególnie popularne były przepływające jedwabne i szyfonowe sukienki. W latach 30-tych grubsza tafta, jak również lekka bawełna, zajęły dłoń. W wojsku w latach 40. krepa stała się najbardziej popularna, a pod koniec lat 50. suknie zostały wykonane z satynowej tkaniny, dodając jedwabną podszewkę. Były też wyjątkowe sukienki z tiulu i organzy.

Taka sukienka zawsze sprawia, że ​​dziewczyna jest kobieca. Niezależnie od stylu i długości, nadaje obrazowi czułość i romantyzm. Koronkowe sukienki były zawsze popularne. Gdyby jakiekolwiek inne lekkie tkaniny zostały użyte jako podstawa krawiectwa, jedynie oddzielny element sukni mógłby zostać ozdobiony koronką. Przezroczysta faktura materiału pozwoliła na uczynienie obrazu bardziej tajemniczym.

Komponując idealną kombinację vintage z sukienką, zdecydowanie powinieneś skupić się na cechach mody z okresu, w którym była istotna.W poprzednich 20-50 latach modne było uzupełnianie wizerunku czapkami, noszenie pomp i używanie pereł pereł, futer, piór, pasów lakierów i torebek z aksamitu jako dekoracji.

Vanessa Montoro to znana marka, która oferuje spektakularne dzianinowe sukienki w stylu vintage na świecie. Projektant używa wysokiej jakości przędzy jedwabnej w swoich pracach, a technika dziania jest tak niezwykła i uniwersalna, że ​​spodoba się każdej nowoczesnej dziewczynie.