Turecki strój narodowy

Historycznie każda grupa etniczna ma swój własny strój narodowy, odzwierciedlający jej charakter i tradycje. Turcja to kraj o bogatej historii, przeplatający się z różnymi kulturami, gdzie przez długi czas żyły różne narody z własnymi zwyczajami. Wpłynęło to również na wygląd ludzi - odzieży, która następnie była postrzegana jako część dziedzictwa kulturowego.

Ubranie z okresu rozkwitu Imperium Osmańskiego (w przybliżeniu od XVI) i poprzednio pełniło rolę wskaźnika społecznego, wytycznych, które pomagają określić wierzenia religijne, bogactwo, miejsce służby i stan cywilny każdej osoby. Tak więc pierwsza żona sułtana mogła nosić najlepsze ubrania - jedwabne sukienki z widocznym dekoltem, tnąc od pasa do końca rąbka i pasek inkrustowany kamieniami szlachetnymi.

Muzułmańskie kobiety miały na sobie obszerną odzież wierzchnią na bawełniane lub muślinowe koszule, których kształt kołnierza wahał się od okrągłego do trójkątnego; obowiązkowa była dostępność bezpłatnych spodni. Stałym atrybutem jest zasłona, która zakrywa twarz, szyję, ramiona z przodu iz tyłu, pozostawiając tylko otwarte oczy.

Głowę pokryto czapką - fez lub - z XVII wieku. - „gorący płaszcz” i welon. Nie-muzułmanie (greccy, ormiańscy, żydowscy, węgierscy) mogli nosić spódnicę Fustanella, luźne niebieskie spodnie i wiązać głowę z szalikiem satynowym (na grecki) lub skórzanym (na ormiański). Męskie spodnie wojskowe po kolana.

W miarę upływu czasu strój narodowy się zmieniał. Oddzielne elementy zostały zachowane, zachowując swój oryginalny kolor; inni zupełnie zniknęli. Jaki jest teraz strój narodowy Turcji?

Jedna z cech - każdy region Turcji ma swoją własną odmianę stroju narodowego. Wynika to ze specyfiki każdego z tych obszarów - jeden historycznie zawsze był bogatszy od drugiego, albo kupcy żyli w jednym, a chłopi w drugim, i tak dalej. Jednak ta odzież wciąż ma wspólną rzecz - jej szczegóły nie zmieniają się z regionu na region. Zmieniają się tylko ich kroje i kolory. Na przykład luźne spodnie (salvar w rusyfikowanej wersji „spodni”) prezentowane są zarówno w tradycyjnych strojach środkowej i wschodniej Anatolii, jak iw ubraniach z regionów Morza Egejskiego i Marmara.

Typową cechą jest ubranie warstwowe. Mimo to krytycy sztuki zauważają, że w czasach imperium Osmanowie (a później tureckie kobiety) byli w stanie podkreślić swoją sylwetkę i uatrakcyjnić sylwetkę.

Kolory stroju narodowego są zdominowane przez jasne odcienie, występuje nawet nadmierna błyskotliwość koloru - karmazynowy, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski i ich odcienie. Ciemne kolory i odcienie - czarny, niebieski, brązowy przeważają w męskich ubraniach. Koszule są zazwyczaj białe. Pasy mogą być w paski, dodatkowe sznurówki w kolorach żółtym i fioletowym lub mogą być wykonane całkowicie w stonowanych odcieniach czerwieni.

Cięcie ubrań jest bardzo luźne, ale jednocześnie zachowuje kontury sylwetki tak bardzo, jak to możliwe. W ten sposób stroje narodowe Imperium Osmańskiego różniły się od arabskich, gdzie trudno było odgadnąć prawdziwe sylwetki.

Wiele konstruktywnych podejść w tym procesie zostało następnie pożyczonych. Tak więc spodnie wciąż okresowo stają się modnymi modelami spodni. Według niektórych informacji, projekt rękawa „nietoperza” jest zapożyczony ze stroju tego kraju.

Ubrania zostały wykonane i wykonane z naturalnych tkanin. Jedwab, tafta, welon, aksamit, futro - to niepełna lista tkanin. Podkoszulek został wykonany z bawełny lub jedwabiu. Jeśli ubrania dam ze świeckiego społeczeństwa zostały ozdobione haftem, często wykonywano je ze złotą lub srebrną nicią.

Inną charakterystyczną cechą stroju narodowego kraju - jego elementy mogą być jednocześnie męskie i żeńskie - tak dzieje się w przypadku bloomerów i innych elementów - dolnej koszuli, krótkiej kurtki, paska.

Uzupełnieniem kobiecego stroju była długa sukienka z rękawami, które całkowicie zakrywały ramiona.

Atrybut obowiązkowy - fartuch. Każda z sukienek jest ozdobiona haftem ludowych ozdób. Wzory są w dużej mierze inspirowane naturalnymi motywami.

W męskim garniturze był specjalny pas - szarfa, którą zwykle zakładano na krótką kurtkę. „Kieszenie”, które okazały się w takiej konstrukcji, były używane do przechowywania różnego rodzaju rzeczy, które człowiek mógł zabrać ze sobą.

Odzież dla dzieci niewiele różni się od tej przeznaczonej dla dorosłych ze względu na jej wszechstronność - być może ze względu na jej rozmiar i brak drogich elementów - haftu i rzadkich tkanin.

Niezbędnym akcesorium jest wielowarstwowy i wielobarwny szal. Często stosowano kilka szalików z różnych tkanin, aby spełnić tradycję całkowitego zakrycia twarzy, głowy, szyi i ramion. Czasami nakrycie głowy z przednią częścią, wykonane z welonu.

Ubrania są często zdobione i zdobione kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi, biżuterią. Godnym uwagi elementem ubioru są wysokie skarpetki z ręcznie haftowanym. Całkowicie zakrywają nogę widoczną spod spodni lub sukienki.

Męskie nakrycie głowy - fez lub turban Męski garnitur wojskowy (odgadnięty przez skrócone spodnie) uzupełniony jest bronią - pistoletami, armatami i nożami.

Buty, jak poprzednio, szyte są ze skóry zwierząt domowych (gobies, sheep).

Kostium regionu Morza Marmara jest ciekawy i elegancki - kostium jest przepełniony elementami dekoracyjnymi - warkoczem i haftem na kurtce o pięknym odcieniu morskiej fali. Obecność dolnej koszulki dodaje objętości nosicielowi, który w tradycji wschodniej jest uważany za oznakę dobrobytu. Kwiatowy ornament na spodniach i spódnicy jest rozcieńczony nieco geometrycznym wzorem na fartuchu. Jasny akcent w postaci czerwonej chusty i czerwonej sukienki na górze, której część rękawa jest widoczna spod kurtki, przyczynia się do dobrze przemyślanego obrazu. Zwraca się uwagę na geometryczny ornament nakrycia głowy nosiciela, który pasuje do odcienia chusty.