Strój narodowy Tatarów

Strój narodowy jest unikalną cechą każdego narodu, który zachowuje pewne tajemnice i tradycje. Wiele osób nawet nie zna subtelności i niuansów ubrań swoich przodków. Jednak Tatarzy zawsze szanowali swoją historię i uważali za zwyczaje. Ich stroje słyną z bogatych płócien i wykwintnych okuć. Są łatwo rozpoznawalne i dla wielu są poszukiwane w naszych czasach.

Oczywiście narodowy strój tatarski ma swoją historię. Pochodzi z XVIII wieku, ale ostatnie zmiany zostały wprowadzone nieco później. Ten element odzieży był stale dostosowywany, ale podobieństwa pozostały nienaruszone.

Należy wyjaśnić, że wiele zależy od obszaru przedstawicieli i konkretnej religii. Miał największy wpływ Wołga Tatarzy i oczywiście islam.

U Tatarów krymskich kostium był znacząco inny. Stylizowali szerokie spódnice podkreślające obszerne biodra. W innych regionach sukienki miały kształt klina.

Ten naród wierzył, że dusza człowieka opuszcza ciało przez dziury i dziury. Dlatego z troską potraktowali kawałki i rozdarte materiały. Tatarzy wierzyli, że mogą uratować życie tylko magicznemu amuletowi. Do tej krawędzi lub jakichkolwiek cięć przetwarzane są specjalne wzory. Wcześniej były to strzały, ale wkrótce zostały zastąpione lokami.

Sukienki zdobiono ornamentem tylko w niektórych miejscach. Strefa miednicy była uważana za tajną i bardzo intymną, więc nigdy nie była traktowana niczym. Piersi postrzegano inaczej, ponieważ kobiety karmiły swoje dzieci. Dlatego ten obszar zawsze był ozdobiony magicznymi znakami w postaci ornamentu.

Stroje tatarskie zawsze wyróżniały się między innymi pod względem jasności i obfitości biżuterii.

Dla Tatarów kolor ich strojów jest bardzo ważny. Nie odzwierciedlają one trendów w modzie ani cech kolorów, ale o wiele poważniejsze rzeczy. Pewna konotacja może wiele powiedzieć o pozycji danej osoby w społeczeństwie lub jej preferencjach religijnych. W ten sam sposób można było zidentyfikować osoby w małżeństwie lub wieku. Warto powiedzieć, że zakres kolorów ściśle oddziela nawet ludy koczownicze i rolnicze.

W XVIII wieku wiele uwagi poświęcono czerwieni. Mówił o hojności swojego pana, a później zaczął wskazywać na rentowność finansową. Jednak w następnym stuleciu nie traktowano go już poważnie. Zaczęli nosić czerwone ubrania na niektóre święta i imprezy, ponieważ uważano je za eleganckie.

Biały kolor wielu Tatarów symbolizuje żałobę lub starość. Takie stroje były zwykle noszone przez kobiety, które opuściły wiek reprodukcyjny i osoby, które szły na pogrzeb.

Teraz w stroju narodowym możesz znaleźć najjaśniejsze i najbardziej żywe kolory. Dość często szmaragdowe, liliowe i niebieskie odcienie są używane w męskich i damskich szatach. Zawsze łączą się z kontrastowymi tonami i jasnymi wzorami. Najczęstszym haftem jest złoty lub żółty. Sprawia, że ​​strój jest znacznie bogatszy i ciekawszy.

Dawniej aksamit był używany do krawiectwa. Krawędzie i lamówka uwielbiały ozdobić futrem.Sierść zwierzęca była często powtarzana w nakryciach głowy, stopniowo odzież stawała się lżejsza, a pierwszeństwo miały inne tkaniny. Tkaniny wełniane, bawełniane i jedwabne są uważane za najbardziej popularne. Camisole szyte z brokatu, który jest pokryty małymi wzorami. Czasami można znaleźć opcje aksamitu i niektórych elastycznych materiałów.

Teraz nie ma surowych i ostrych ograniczeń. Uwzględniane są życzenia i cechy ludzi, a także ich gusta. Oczywiście cięcie i pewne szczegóły pozostają takie same.

Główną cechą stroju tatarskiego był jego trapezoidalny kształt. Przedstawiciele tej narodowości nosili szerokie koszule przypominające tuniki i obszerną odzież wierzchnią z solidnym tyłem.

W klasycznej koszuli nie było szwów na ramionach, ale odcięto je od prostej, ale zgiętej bielizny. Obecne były również krocza, niezwykłe kliny, które wstawiono po bokach i nacięcie w klatce piersiowej. Niektóre typy Tatarów miały stójkę. Model męski był bardzo szeroki i ledwo dotarł do kolan, a samica prawie dotknęła kostek.

Spodnie w strojach narodowych są raczej obszerne, a odzież wierzchnia zawsze była zawiasowa.

Jest mało prawdopodobne, że spotkasz jakiś produkt tych ludzi bez ozdobnych szwów. Istnieje kilka rodzajów tkania wzorzystego.

• Pierwszy to „tkanina z wzorem losowości”. Grube nici tworzą ozdobę pasków, a są one głównie ozdobione pasami i szalami. Same nici do szwów są najczęściej wielokolorowe.
• Drugi typ to „tkanina cypryjska”. Tutaj wątki kacze zostały nałożone na główny wątek i całkowicie je zamknęły. Możesz nauczyć się tych szwów dzięki szczelinom przypominającym małe stopnie.
• Ostatni typ to „deska”. Nici są powtarzane na twarzy, a następnie na złej stronie. Wyglądają bardzo oryginalnie niż nawet przypominają haft.

Łatwo było ocenić dobrobyt rodziny za pomocą różnych dekoracji. Kobieta była nie tylko oceniana, ale także para jako całość.

Mężczyźni zwykle nosili pierścienie z dużymi kamieniami i oryginalnymi sprzączkami. Główną ozdobą dziewczyny był nosoknik. Mogą mieć różne kolory, materiały, a nawet kształty.

Należy powiedzieć, że wśród Tatarów trudno spotkać młodą damę bez kolczyków. Uszy przebijały się w wieku trzech lub czterech lat, więc dziewczyny przyzwyczaiły się do kolczyków od dzieciństwa. Te ozdoby są zużyte do starości, a także stanowią tradycyjną część stroju tatarskiego. Było kilka klasycznych form kolczyków, ale wiele z nich zostało zapożyczonych od innych narodów.

Nie zapomnij o damach i biżuterii na szyję. Jednak najczęściej służyły do ​​całkiem praktycznych celów. Panie zakryły produkty głębokim krojem koszuli.

Inne oryginalne akcesorium można uznać za zawiesie. Była taśmą noszoną na ramieniu. Muzułmańskie kobiety często miały tam kieszenie, w których przechowywano teksty z Koranu.

Sukienka panny młodej powinna być zamknięta i na pewno długa. Dziewczyna może być w śnieżnobiałym stroju lub preferować tradycyjne jasne kolory. Wśród nich są chaber, bordo i zieleń.

Bardzo często produkt uzupełnia kamizelkę w powyższych kolorach. U stóp młodej damy można nosić buty lub lekkie buty, które nazywa się sitcomem. Na głowie jest zwykle obnażona narzuta koronkowa lub cielęca. Mile widziane są bransoletki, duże kolczyki i pierścionek. Wszystkie te ozdoby będą wskazywać na wysoki status panny młodej.

U mężczyzn wszystko jest znacznie prostsze i bardziej zwięzłe.Kupują klasyczny garnitur, który lubią ozdabiać różnymi wstążkami, noszą też narodowe nakrycia głowy. Jeśli ślub wymaga surowych zasad, to pan młody faworyzuje koszulę i aksamitną kurtkę.

Strój narodowy kobiet obejmuje koszulę, śliniaczek i spodnie. Ten strój jest odpowiedni na każdą okazję i jest podstawą.

Na początku XX wieku dziewczyny zaczęły szyć sukienki, które wyglądają bardziej elegancko. Dolny śliniaczek został niezawodnie przymocowany do produktu. Przywiązał się do szyi lub ramion za pomocą cienkich pasków. Ten bandaż jest zawsze ozdobiony ornamentami.

Dla niektórych Tatarów fartuch był uważany za kolejny szczegół codzienności. Ktoś nosił go wyłącznie z ubraniami roboczymi, a ktoś nosił tylko w święta.

Jeśli chodzi o odzież wierzchnią, kamizelki i biszkopty zawsze były bardzo poszukiwane. Camisole to krótka i dopasowana kamizelka. Bishmet to długi płaszcz ze zwężonymi plecami. Często dekorowano go futrem, a zamiast zwykłych guzików szyto sprzączkę ze srebra, która służyła jako dekoracja stroju.

Niezamężne dziewczyny miały na głowie kapelusz lub kalfak noszony warkoczami. Kobiety w małżeństwie musiały pokrywać wszystkie włosy i plecy. Dlatego też, fryzury i narzuty zawsze były zawarte w kapeluszach.

Kostiumy dla dzieci prawie nie różnią się od modeli dla dorosłych. Mają jednak bardziej żywe szczegóły.

1. Kostium dla chłopca składa się z wydłużonej koszuli z szerokimi rękawami. Dla wygody dziecka produkt jest często uzupełniany o mankiety. Obowiązkową częścią zestawu jest kamizelka, haftowana różnymi wzorami. Spodnie są zazwyczaj szerokie i mają kontrastujący odcień, który nie odrywa uwagi od koszuli. Buty są zwykle noszone na stopach, a latem na lżejszych butach.
2. Strój dla dziewczynki to sukienka z kilkoma poziomami. Pokrywa ramiona, szyję i rękawy, a także ma maksymalną długość. Krajowy nakrycie głowy z pewnością będzie obnosił się na głowie, a prześwitująca zasłona delikatnie opada z niego, co całkowicie przykrywa całe plecy. Suknie zawsze wyróżniają się jasnymi kolorami i ciekawymi wzorami.

Garnitur męski musi być szeroką koszulą, która ma krocza pod ramionami i raglanowymi rękawami. Powinien być wydłużony, a spodnie muszą być szerokie.

Istnieją dwa rodzaje ubrań, które można scharakteryzować w jednym szczególe.

Może być z dopasowanym lub prostym grzbietem. Do pierwszej opcji można przypisać kamizelkę, bishmet, choba. Bishmet to gruby płaszcz, a Chob jest lekki. Koszulka typu Camisole to zwykła kamizelka.

Do drugiego wariantu należą płaszcze z chikmenów, djilan i kożuchów. Chikmen to strój na pół-sezon, a także wyposażony w dopasowany tył. Dżhilan to szlafrok z małym kołnierzem, noszony wiosną i latem. Kożuch uważany jest za zimową odzież z futra.

Jarmułka jest uważana za główny nakrycie głowy mężczyzny. Jest to formowana czapka, bogato zdobiona kolorowym haftem.

Teraz prawie nie spotkasz dziewczyny w koszuli i kurtce. Panie noszą zamknięte sukienki w sylwetkę A. Mają stójkę i falbanki na rękawach. Oczywiście są wyjątki, ale ten strój jest najbardziej popularny. Co do kapelusza, to się nie zmienia.

Dla mężczyzn wszystko pozostaje takie samo, ale niektóre szczegóły i motywy wyglądają bardziej nowocześnie i stylowo.W tańcu współczesnym używane są kombinacje tradycyjnego stroju narodowego, ale z nutami nowego czasu. Mężczyźni zawsze występują w szerokich spodniach, które są schowane w butach. Koszule i kamizelki pozostają takie same, a czasem do sukienki dodaje się pasek.

Sukienki dla dziewczynek mogą mieć różne wariacje, ale zawsze pozostają zamknięte. Rękawy są często ozdobione falbankami. Do strojów tanecznych wykorzystano najjaśniejsze i soczyste odcienie, a także oryginalny i bogaty haft.