Narodowy strój niemiecki

Narodowy strój niemiecki jest łatwy do rozpoznania. Jego sylwetka i kształt są bardzo popularne na świecie dzięki niemieckim festiwalom. Istnieje wiele narodowych strojów, które są synonimem ich kultury i narodu. Czy to japońskie kimono, czy rosyjskie kokoshnik, indyjskie sari czy szkockie spódnice w kratę. Niemcy w tym przypadku nie są wyjątkiem. Strój narodowy odzwierciedla zatem kulturę całego kraju i jest nasycony charakterystycznymi cechami.

Historia niemieckiego stroju narodowego ma bardzo stare korzenie. Pierwsi osadnicy na terytorium niemieckim nie mieli narodowych ubrań jako takich - nosili to, co mogła im dać natura, głównie skóry zwierząt i kaftany stworzone przez ich futra. Odzież w tym czasie miała raczej funkcjonalny składnik niż estetykę. W ten sposób ludzie mogą się rozgrzać i chronić swoje ciała.

Następnie przodkowie współczesnych Niemców pożyczyli swoje stroje od Rzymian, ponieważ stanęli przed faktem, że w podbitych obszarach rzymskich Niemcy natknęli się również na rdzennych mieszkańców, którzy już mieli własne ubrania narodowe.

W połowie XVI wieku, podczas reformacji, nastąpił ważny kamień milowy w rozwoju narodowego niemieckiego stroju. Zaczęto stosować tkaniny lniane i wełniane. Każdy region miał swoje charakterystyczne cechy kostiumu. Pospolici nie mogli sobie pozwolić na luksusowe stroje noszone przez bohemy. Prawo pozwalało im nosić tylko szare i brązowe odcienie odzieży. Szyte zwykłe stroje z grubych i tanich tkanin.

Zgodnie z narodową stroną osoby można było wiele dowiedzieć się o jego pozycji w społeczeństwie, statusie i rodzaju działalności, zawodzie i miejscu zamieszkania.

Żeński odpowiednik niemieckiego stroju składał się ze stanika lub bluzy, spódnicy z dzianiny. Spódnice były wielowarstwowe i różnej długości. W XIX i XX wieku bawarskie kobiety nosiły długie suknie zamiast spódnic. W tamtych czasach populacja kobiet miała pewien asortyment kapeluszy. Szaliki, słomiane kapelusze i czapki. Szaliki były związane na różne sposoby.

Do tej pory istnieją dwa najjaśniejsze narodowe typy niemieckiego stroju. To jest tahten i dirndl. Tahten jest uniwersalny dla każdej płci. Dirndl należy wyłącznie do kobiety. Jest to strój składający się z biustonosza, puszystej bluzki, gorsetu lub kamizelki, wielowarstwowej spódnicy lub sukienki z fartuszkiem lub motleyem ozdobionym haftem, wstążkami lub koronką, fartuchem.

Specyfika niemieckiego stroju narodowego była w dużym stopniu uzależniona od cech geograficznych tego obszaru. Terytorium, na którym znajdują się granice Niemiec, jest w dość ciepłym klimacie. Krajobraz Niemiec jest mieszany. Tkanina lniana dominowała w prostym terenie w kostiumach. Mieszkańcy górzystego terenu najczęściej spotykali grube tkaniny. Na pogórzu, gdzie klimat był dość suchy, preferowane buty wykonane ze słomy lub owsa. Na wybrzeżu, ze względu na mokradła i częste deszcze, ludzie byli zmuszeni nosić skórzane buty lub drewniane buty.

Oprócz czynników klimatycznych moda i wydarzenia historyczne wpłynęły na narodowy strój niemiecki. Na wygląd kostiumu miał wpływ narodowy charakter Niemców.

Przeważnie kostiumy były jasne lub szare. Dość często pojawiają się stroje z brązowych odcieni. Na święta i niedziele używane ubrania niebieskie lub niebieskie. W święta chłopi nie pracowali i zakładali specjalne stroje w niebieskich odcieniach.Ubranie bogatych obywateli wyróżniała się elegancją i powagą ze strojów ludowców. Rzadko, ale były czerwone i zielone kolory.

Wzory kostiumów były zdominowane przez naturalne, zwłaszcza kwiatowe, motywy i symbole narodowe. Ponadto można było wyodrębnić charakterystyczne symbole obszaru, heraldyki, rozkazy i emblematy.

Prości chłopi nosili głównie grubą i niedrogą tkaninę. Najczęstszymi materiałami do szycia niemieckiego stroju były len, wełniana tkanina i skóra. Jako suplement można użyć koronki. Niektóre stroje były szyte z loden. Jest to ciepła, nieprzepuszczalna tkanina wełniana. Bogaci ludzie mogli sobie pozwolić na drogie tkaniny, takie jak jedwab.

Cięcie niemieckiego garnituru za darmo i objętość. Ramię rękawa jest duże, sam rękaw jest szeroki. Sukienki nie wymagały zbyt ostrożnej opieki. Kostiumy dobrze zachowały swój kształt. Charakterystyczne cechy cięcia można określić jako typowe dla narodu niemieckiego niezawodność i praktyczność. Stroje miały mocno zapięte guziki i bardzo przycięte formy.

Głowy pokryte były dzianinową czapką, którą wiązano pod włosami. Kolorowe ozdoby i wstążki były charakterystycznymi dodatkami szlachty. Kapelusze, często miniaturowe, można ozdobić piórami. Stosowano różne szaliki. Na szyję założono wstążki i małe ozdoby. Niektóre ozdoby zawierały symbole narodowe. Kostiumy zostały uzupełnione znakami lub herbami, które należały do ​​pewnego terytorium.

Zapięte buty uzupełniały kostium.

Buty składały się głównie z niskich butów, bez obcasów, z małą platformą (porównywalną do współczesnych mężczyzn). Załóż buty z dzianiny pończochy w kolorze białym lub niebieskim. Buty były wykonane z drewna lub słomy, czasem z dodatkami ze skóry. Niektóre modele wyglądają jak nowocześni Czesi.

Strój narodowy nazywa się Trachten. Ta nazwa oznacza „zużycie”. To uniwersalna nazwa obuwia damskiego i męskiego. W szczególności odzież damska nadal może nazywać się Dindrl. Podobnie jak większość strojów narodowych, język niemiecki jest podzielony na kobiety i mężczyzn, dorywczo i uroczysty. Kostiumy podzielono na okresy zimowe i letnie.

Istnieje również strój narodowy dla dzieci.

Niemiecki strój narodowy dla kobiet nosił nazwę Dirndl. Początkowo był uważany za służącego kostiumu. Wtedy nazwa stała się uniwersalna dla wszystkich ubrań kobiet. Kostium składał się z białej bluzki. Na festiwale i niedziele była wersja z szerokim rękawem. Zawierał garnitur i sukienkę składającą się z gorsetu z zamkami błyskawicznymi lub sznurowanymi i spódnicy z wieloma fałdami. Suknię uzupełnia fartuch z jasnej tkaniny.

Fartuch uszyty pod spódnicą i miał wiele fałd. Fartuchy były prążkowane, gładkie lub haftowane. Przy pomocy fartucha i przywiązanego do niego Bantu można ustalić. Chciałbym również zauważyć, że bardzo ważne było, gdy wiązany był fartuch. Wdowy wiązały go pośrodku, niezamężne - po lewej i żonatej - po prawej. Strój narodowy kobiet składa się również z kamizelek, staników, kurtek i płaszczy. Więcej opcji letnich były sukienki z rękawami. A legginsy z butami o dość grubej podeszwie zostały postawione na nogi.

Dzieci często były ubrane w stroje narodowe. Kostium dla chłopca składał się z bryczesów z szelkami, koszulek z kamizelką i butów. Dodatkiem był kapelusz z orłem. Odzież dla dziewczynek powtarzające się stroje dla dorosłych kobiet. Kostium składał się z sukienki lub sukienki, spódnicy z kamizelką, koszuli i fartucha. Kolory sukien pasowały do ​​kolorów dorosłych.

Garnitur męski składa się z kamizelki, kurtki lub kurtki i spodni. Spodnie są często zastępowane przez skórzane spodnie. Spodnie z reguły były szerokie i miały krótką długość.Razem ze spodniami nosiły niskie pończochy z lekkich, głównie niebieskich odcieni. Spodnie miały klapę z przodu, zapinane na dwa guziki. Karma była często szyta na spodnie do noszenia noża myśliwskiego. Szelki nie były obowiązkowym elementem ubioru, ale dość powszechne. Czasami szelki zostały zastąpione zwykłym pasem. Dolne spodnie zebrane za pomocą zwykłych sznurówek z frędzlami. Popularne były spodnie. Płaszcz był zwykle dwurzędowy.

Długość płaszcza u mężczyzn może świadczyć o jego stanie cywilnym.

Dużą uwagę zwrócono na kapelusze. Często było noszone zielone kapelusze z przymocowanym piórkiem. Krawat był często dołączany do garnituru.

Strój ślubny zawsze miał uroczysty charakter. Wesele było zwykle noszone w stroju narodowym, ozdobionym haftem. Może to być surowe kolory jasnych kolorów, które podkreślają figurę. Oprócz sukienki był bukiet kwiatów, który zgodnie z tradycją po ślubie był przechowywany jako pamiątka.

Tradycyjne stroje kolonistek u kobiet składały się z białej koszuli i niebieskiej spódnicy. Fartuch z fartucha i sznurowany gorset i czapkę były noszone powyżej. Męska wersja garnituru składała się z białej koszuli z kołnierzykami, kamizelki, krótkich spodni i kurtki. Buty lub zapinane buty były zwykle noszone na stopach. Głównym nakryciem głowy był czarny kapelusz lub czapka z szerokim rondem.

We współczesnym świecie narodowy strój niemiecki jest wciąż noszony codziennie przez mieszkańców Bawarii. Jest to bardzo prestiżowy wskaźnik dobrego smaku. Strój narodowy jest dość drogi, więc sukienki noszone są z wielką godnością. Nowoczesny kostium jest wykonany wyłącznie z naturalnych tkanin: bawełny, lnu, wełny, skóry naturalnej.

Współczesne modele nie są szczególnie zgodne z kanonami stroju narodowego. Istnieje odchylenie od dopuszczalnej długości spódnicy. Wcześniej zwyczajowo nosił spódnice nie wyższe niż wysokość kufla do piwa z ziemi. Teraz spódnice mają chaotyczną długość, ale nadal są poniżej kolana. Niektóre nowoczesne stroje są uzupełniane przez cechy narodowe, łącząc, uosabiają ciągłość pokoleń.