Mołdawski strój narodowy

Tradycyjny strój etniczny rozwija się od wieków, a każdy jego szczegół ma szczególne znaczenie. W stroju ludowym Mołdawii odbijały się, jak w lustrze, osobliwości życia ludzi na tej ziemi, hojne dla bogatych zbiorów. Odzież z narodowym wzorem liści, kwiatów i owoców, ozdobiona wyszukanym haftem, wyróżnia mołdawski strój vintage.

Strój mołdawski powstał w czasach, gdy chłopki same wytwarzały tkaniny na odzież, w warunkach naturalnej gospodarki odizolowanej od miast. Na wsiach tkanie i kręcenie, dziewczęce haftowane koszule, przygotowały posag na wesele.

Począwszy od XIV wieku na terenie Mołdawii powstały przędzalnie, warsztaty tkackie i sklepy rzemieślnicze. Znani miejscowi bojary stopniowo rozwinęli przemysł tkacki. Wykwintne materiały fabryczne, takie jak jedwab, satyna i kaszmir, zaczęły pojawiać się i być używane do dostosowywania strojów narodowych dopiero w XIX wieku. W tym samym czasie pojawiły się cienkie fartuchy z lnu, jedwabne ręczniki z frędzlami, noszone na głowie zamężnych kobiet.

Rzemieślnicy dostarczali płaszczy z owczej skóry i kapelusze jagnięce, filcowe kapelusze i buty, a także kurtki bez rękawów dla mężczyzn i kobiet. W ten sposób powstał oryginalny strój narodowy, charakterystyczny dla wszystkich regionów Mołdawii.

• W sukience kobiety z mołdawskiej wioski, z wyjątkiem świąt, dominowały dwa lub trzy podstawowe kolory - czarny, biały i czerwony. Te odcienie były używane do haftu, a także do niebieskiego i zielonego.

• Do przypadkowych i eleganckich spódnic damskich wykorzystano tkaniny bawełniane i wełniane. Na ciemnym tle było kilka jasnych pionowych pasków. Często spotykano biało-niebieskie lub czerwono-zielone spódnice.

Domowe tkaniny, które są nadal wytwarzane przez mołdawskich rzemieślników na starych maszynach poziomych, obejmują tkaniny lniane i konopne oraz płótno, a także gruby materiał wełniany.

• Koszule i letnie spodnie męskie uszyto z płótna. Wełna była używana do odzieży wierzchniej, spódnic i fartuchów, a także szerokich pasów, charakterystycznych zarówno dla kobiecego, jak i męskiego stroju narodowego Mołdawii.

• W zależności od terenu, dopasowana spódnica może być specjalnie cięta, bardziej prosta lub rozkloszowana. Styl ornamentu tkwiący w tej konkretnej części kraju. znajduje się na piersi, kołnierzu i lamówce.

• Rękawy koszul były luźne, produkty szyte były z podobnych tuników, rękawy były dopasowane z jednego kawałka materiału. Nosił bardziej wyrafinowane style z wstawkami na ramionach, na karczku. Zauważalną część koszuli wykonano z cienkiego lnu, a spód, jeśli nie był widoczny, z bardziej szorstkiego.

• Haftowały narodowe koszule z krzyżem i satynowym ściegiem w trzy lub cztery paski, ozdobione pięknymi merezhkami.

Strój narodowy dla mołdawskiego mężczyzny, który spotyka się w każdym zakątku tego kraju, to wydłużona biała koszula z tuniki, lekkie spodnie, spiczasty top jagnięcy lub kapelusz.

Kosovorotka - najstarszy typ koszuli dla mężczyzn. Ma na sobie szlafrok, ozdobiony jednym lub więcej pasami z wełny lub skóry.

Garnitur męski nie jest tak kolorowy, jak damski. Mieszkańcy górskich wiosek mają długie koszule z grubego lnu z długimi rękawami i długimi podłogami.Na równinie męski strój narodowy zawierał krótką koszulę z dopasowanymi rękawami.

Mężczyźni nosili spodnie latem konopi lub lnu, zimą wełny. Pasterze w górach nosili skóry. Jako odzież wierzchnia były to kamizelki ze skórzanymi aplikacjami, płaszcze z długimi rękawami z jasnego materiału - białe i szare. Chłopi zimą zakładają futra i zwoje. Mężczyźni też nie wychodzili z domu bez kapelusza lub letniego słomianego kapelusza.

Kobiety miały nosić elegancką białą długą koszulę z ornamentem, wełnianą spódnicę z pasem. Najpopularniejsza była spódnica „katrine”. Kawałek materiału owinięty wokół bioder był podtrzymywany przez pas. Nie miało znaczenia, po której stronie zacząć układać podłogę spódnicy. Pas pokazywał wiek zamężnej kobiety, młode dziewczyny często wiązały talię chusteczką.

• Mołdawczycy nosili szale latem i jesienią, a zimą - kapelusze jak mężczyźni, z topami z materiału i futrem, płaskie futrzane czapki ze słuchawkami.

• Chłopi okryci domowymi polami z surowej skóry. Obrobiony kawałek skóry zwierzęcej, noszony na nodze, został uszczypnięty na górze. Szyte na miarę buty były wysoko cenione i przekazywane z matki na córkę.

• Mężczyźni i kobiety w wioskach utkali buty z trzciny i kory lipowej, wiążąc rośliny linami jak łykami. Później pojawiły się skórzane buty i buty. Starsi ludzie i dzieci filcowali buty z filcu, wełny lub dziania.

Niezamężne mołdawskie dziewczyny chodziły z włosami luźnymi lub splecionymi, tkącymi i noszącymi wieńce z roślin i kwiatów. Podczas ceremonii ślubnej głowa panny młodej była pokryta przezroczystą zasłoną. Podczas ceremonii ślubnej jej szaty były ubrane publicznie w sukienkę dla zamężnej kobiety - chustę na głowę.

Świąteczny szal wykonany z jedwabiu lub delikatnej bawełnianej przędzy, złożony w trójkąt, był noszony tak, że oba jego końce, pięknie haftowane wzorami, spadły na klatkę piersiową. Ozdobione koraliki i naszyjniki, piękne kolczyki.

Od czasów starożytnych Mołdawianie wierzyli, że specjalny pas może leczyć choroby, czynić je szczęśliwymi i udanymi. Młody mężczyzna otrzymał specjalny pas ślubny, nad którym czytano fabułę. Ten rytuał został zachowany w mołdawskich wioskach do chwili obecnej. Skórzane pasy z metalowymi wstawkami zastąpiły szerokie wełniane, których długość czasami sięgała dwóch metrów.

Młodzi chłopcy i dziewczęta nosili ubrania ślubne z bogatym haftem na kołnierzu, podłogach i mankietach, do których szyto koronki. Do sukni ślubnych wykorzystano specjalną tkaninę, wykonaną z przeplatanych wzorów. Spodnie ślubne dla facetów z białej bawełnianej bielizny z haftowanym mołdawskim narodowym ornamentem. Pan młody miał na sobie piękny kapelusz z wstążkami ozdobionymi kwiatami i pawim piórem.