Narodowy strój Włoch

Strój narodowy Włoch jest zbiorowym obrazem, ponieważ powstał przez wiele lat, a wizerunek zewnętrzny był pod silnym wpływem krajów Bizancjum i Francji. Każdy region, każdy region miał swoje charakterystyczne cechy kostiumów. Warto zauważyć, że w XV wieku Florencja była trendsetterką włoskiej mody, w XVI wieku Wenecja zajęła miejsce. Ponieważ w tym okresie moda francuska miała znaczący wpływ, pojawiła się prostota i gładkość ubrań, stała się normalna, bez nadmiernych pióropuszów i zwisających rękawów. Do produkcji odzieży używano tkaniny drogowej: aksamitu, jedwabiu, brokatu z haftowanymi złotymi ornamentami. Kostiumy były jasne, wesołe. Buty były miękkie - sandały lub buty zapinane na guziki; skórzane buty były używane do jazdy.

Stroje narodowe Włoch są popularne głównie na południu kraju. Garnitur męski składa się z krótkich spodni do kolan, zazwyczaj są zapinane na guziki na dole lub wiązane specjalnymi sznurowadłami; biała szeroka koszula z haftem na kołnierzu, z reguły jest to haft ręczny; Kamizelka bez rękawów lub krótka kurtka tuż pod talią. Jednym z głównych elementów włoskiego stroju kobiecego jest długa i szeroka koszula, podobna do tuniki, z szerokimi rękawami i długą plisowaną spódnicą. Koszule zawsze mają haft lub koronkę, z reguły jest to ręcznie haftowany motyw koronkowy. Na spódnicy była kontrastowa jasna granica. Obowiązkowy jest również jasny, długi fartuch, do brzegu spódnicy. Później spódnice zdobiono haftem ręcznym.

Kolory w stroju narodowym Włoch są jasne i wesołe. Najczęściej są to jaskrawoczerwone, jasne zielone kolory, które kontrastują z fioletowym, niebieskim, białym, ze złotymi wzorami. Biały kolor jest koniecznie używany w koszulach męskich i damskich.

Jak wspomniano wcześniej, bogatsi mieszkańcy używali drogich tkanin w ubraniach: brokatu, aksamitu. Biedni ludzie nosili ubrania wykonane z naturalnych i tanich tkanin. Na przykład bielone arkusze wełny, bardzo rzadko jedwab. Moda była wielowarstwową suknią, uważano, że im więcej warstw nosisz, tym więcej masz bogactwa.

Są kostiumy na uroczyste święta i na codzienne życie. Świąteczne kostiumy są jaśniejsze, są ozdobione wielorakim haftem złotymi nitkami, złotą biżuterią z dzwonkami. Do codziennego życia używali spokojniejszych kostiumów do pracy. Stroje dziecięce są bardzo podobne do ubrań dla dorosłych i nie ma szczególnych cech wyróżniających. Sardynia ma ogromną liczbę odmian stroju narodowego, prawie każde miasto ma swoje własne cechy i cechy. Najpopularniejszymi kolorami kostiumów są ciemnoniebieskie, ozdobione czerwonymi wstążkami.Kobiety mają haftowaną spódnicę z kwiatami, mężczyźni mają niezwykłe guziki na koszulkach.

Z reguły w męskim stroju narodowym znajduje się kapelusz, który obecnie nazywa się „beretto” i nadal jest popularny w południowych miastach kraju. Kobiety używają białych czapek z dużymi pelerynami lub chustą na głowę. Buty narodowe są nadal wytwarzane ręcznie w niektórych częściach Włoch. Na przykład buty na drewnianej podeszwie ze skórzanymi skarpetami lub miękkimi butami z tkaniny. Dekoracje były i są obowiązkowym atrybutem stroju narodowego. Mężczyźni używali pierścionków i łańcuchów. Kobiety używały pereł, dekorowały włosy. A także załóż naszyjniki z dużych pereł z kamieniami szlachetnymi.

Współczesne style narodowych strojów włoskich znacznie się różnią. Chociaż esencja pozostaje ta sama, główne elementy migrowały do ​​współczesnego życia. Na przykład długie spódnice i fartuchy, koszule, czapki, mężczyźni również mieli krótkie spodnie, kaftany, kapelusze. Tylko materiały zaczęły używać bardziej nowoczesne: len, bawełna. Hafty na koszulach i spódnicach są rzadkie, czasem zastępowane są wielobarwnymi nadrukami. Szaliki głowy i szyi są nadal noszone w niektórych wioskach we Włoszech.