Pierścionek „Save and Save” ze srebra

Wyrażenie „Zapisz i zapisz” to nie tylko kombinacja słów. Jest to modlitwa, którą wierzący zwracają się do Najwyższego z prośbą o ochronę przed nieszczęściem i o zbawienie duszy. Uważa się, że te słowa są niewidzialną boską mocą, obdarzającą łaską. Dlatego nie dziwi fakt, że ten apel można zobaczyć na różnych kościelnych parafernaliach (krzyże, ikony itp.).

Łącznie z codziennym życiem prawosławnych chrześcijan pojawił się pierścień z grawerem „Save and Preserve”. A wierzący traktują go nie jako stylową dekorację, ale jako potężny amulet, który może chronić swojego właściciela przed negatywnymi skutkami ciemnych sił. Oczywiście, aby nosić taki pierścionek, potrzebujesz do tego prawa. Tylko ochrzczony prawosławny chrześcijanin może stać się właścicielem talizmanu.

Niektórzy są przekonani, że tylko krzyż piersiowy, amulet lub medalion z obrazem ikony jest świątynią, która może pełnić funkcję ochronną, a pierścień jest prawdopodobnie noszony jako dodatkowy symbol przynależności do kultury prawosławnej. Aby zrozumieć, jak uzasadnione jest przypisanie tego ornamentu do tradycji chrześcijańskich, zanurzmy się w biblijnej historii.

Po raz pierwszy o wzmiance o pierścieniu znajdujemy w Genesis, 41 rozdziałach, 41,42 wersetach, które mówią o Józefie - żydowskiej młodzieży, która zdobyła przychylność egipskiego faraona i otrzymała prezent z cennym pierścieniem z pieczęcią. Należy zauważyć, że w starożytnym Egipcie złoty pierścień był symbolem władzy, a jego szlachetni dziadkowie nosili go. Rozkazy i postanowienia władców były zapieczętowane pieczęciami przy pomocy pierścienia należącego do władców. Tak więc dzięki Józefowi Żydzi przyjęli tradycję noszenia pierścieni jako znak szczególnego statusu.

Pełna tajemniczego znaczenia i symbolicznego znaczenia tej dekoracji. Czytamy o tym w księdze Jeremiasza 22:24, która mówi o królu Judejskim Jehooni, który, choć w negatywny sposób, wciąż był porównywany z pierścieniem po prawej ręce Boga. Ten biblijny fragment mówi nam, jak duże znaczenie przywiązywano wtedy do pierścienia po prawej stronie. Podczas swojej ziemskiej służby Jezus Chrystus powiedział ludziom przypowieść o synu marnotrawnym, który powrócił do ojca po haniebnych wędrówkach. Polecenie ojca polegało na przyniesieniu najlepszego ubrania i butów synowi i włożeniu drogiego pierścienia na jego rękę (Łk 15:22). Świadczyło to o miłości ojca do syna marnotrawnego, a także o uznaniu jego godności osobistej. Poza tym taki gest mówił o przywróceniu młodemu człowiekowi statusu pełnoprawnego członka rodziny.

Te i inne przykłady biblijne dowodzą słuszności używania pierścienia jako prawosławnych akcesoriów. Wynika stąd, że motyw pierścienia jako cechy religijnej jest w pełni uzasadniony. Dla nas pierścionek z napisem „Save and Save” pochodzi z Bizancjum. Początkowo był dostępny tylko dla pielgrzymów i mieszkańców klasztorów. Jednak później zaczęto go znaleźć w sklepach kościelnych, a później w sklepach jubilerskich.

Nie ma ścisłych kanonów dotyczących używania tego symbolu wiary. Duchowieństwo udziela jednak pewnych zaleceń na ten temat.

• Zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą nosić pierścień. W związku z tym rozróżnij zarówno modele męskie, jak i żeńskie tego atrybutu.
• Jeśli pierścień jest noszony jako amulet ochronny, pożądane jest, aby napis był „z siebie”. Jeśli jest to symbol duchowej przynależności, pierścień powinien być odwrócony, aby zwrot był skierowany do właściciela, a on mógł go przeczytać.

• Zważywszy na fakt, że w ortodoksji istnieje wyraźna tradycja chrztu z podwójnym pieprzem, zaleca się noszenie przeciętnego zaklęcia pierścieniowego, wskaźnika lub kciuka.Jednak nie ma znaczenia, czy dana osoba nakłada ją na bezimiennego czy różowego.
• Jeśli taki pierścionek zostanie wybrany przez małżonków jako pierścionek zaręczynowy, to powinien być noszony na palcu, który kapłan włożył podczas ślubu.

• Duchowieństwo przypomina, że ​​ważne jest, aby zrozumieć, że pierścień jest symbolem wiary i nierozsądne jest traktowanie go jako konsumenta. Ponadto musimy zrozumieć, że Bóg zbawia, a nie pierścień czy krzyż.
• Lepiej jest kupić pierścionek bezpośrednio w świątyni lub sklepie z kościołami i zdecydowanie należy wyjaśnić, czy jest on konsekrowany, czy nie. Jeśli ta biżuteria została kupiona w sklepie jubilerskim lub wykonana na zamówienie, należy ją zabrać do świątyni w celu jej poświęcenia. Bez poświęcenia pierścień będzie tylko ozdobą, która nie ma żadnego duchowego znaczenia.

• Należy również zwrócić uwagę na metal, z którego wykonany jest pierścień. Srebrne przedmioty mają priorytet, ponieważ srebro jest uważane za potężny neutralizator wszelkich negatywnych energii. Srebrna woda jest wzbogacona wodą święconą, co przypisuje się prawdziwie magicznym właściwościom. Dlatego kultowy pierścień srebra będzie dla jego właściciela talizmanem, który chroni przed skutkami negatywnych energii. Nie wolno jednak nosić takiej biżuterii z innych metali, na przykład ze złota lub platyny.
• Jak każdy amulet czy talizman, ta rzecz musi być ściśle indywidualna. Nie zaleca się dawania komuś cudzych rąk, nie mówiąc już o jego włożeniu. Jeśli chcesz przedstawić taki pierścionek jako prezent dla kogoś, musi on być nowy, a nie za pomocą ręki twojej lub kogoś.

Oprócz wąskiego klasycznego pierścienia dzisiaj istnieje wiele opcji projektowania tej biżuterii. W starożytności pierwsi chrześcijanie nosili pierścienie z monogramem XP jako znak przynależności do tego ruchu religijnego. W Watykanie znajduje się całe stoisko z pierścieniami o podobnym wzorze. Taka konstrukcja nie traci na znaczeniu nawet teraz. Oprócz liter XP na zewnętrznej części może być obraz krzyża, twarz świętego lub jakikolwiek inny symbol prawosławny.

Bardzo często w środku znajdują się pierścienie z grawerem „Save and Save”. Jest to odpowiednie dla tych, którzy nie spieszą się z reklamowaniem swojej przynależności do religii, a także dla tych, którzy są przekonani, że relacja z Bogiem jest kwestią ściśle indywidualną, która nie wymaga jej usunięcia do publicznej wiadomości.

Często można znaleźć pierścienie ozdobione kamieniami, a także wkładki z innych metali. Taka konstrukcja nadaje produktowi odrobinę luksusu i indywidualności. Stosunek do tego rodzaju scenerii dla wielu wyznawców prawosławia jest inny. Niektórzy twierdzą, że jest to niepotrzebne, a nawet niedopuszczalne, a niektórzy nie widzą w tym nic nagannego. Oczywiście wybór pozostaje dla potencjalnego nabywcy.

Bardzo oryginalny pierścionek z wyciętym napisem. To daje biżuterii połączenie prostoty i kreatywności. Tylko ty powinieneś pamiętać, że będzie bardziej kruchy niż monolityczny i nie nadaje się do codziennego noszenia.

Bez względu na to, jaki typ wybierzesz, pamiętaj, że przede wszystkim jest to symbol wiary, znak przynależności do Kościoła prawosławnego, dlatego musisz odpowiednio go traktować.