Ortodoksyjne pierścienie

Najsłynniejsze Muzeum Watykańskie posiada ogromną kolekcję starożytnych artefaktów prawosławnych. Pierwsze ikony, kadzielnica, medaliony, chrześcijańskie krzyże z 3-4 wieku. Zebrano również i pierwsze, najstarsze pierścienie. W tamtych czasach, wraz z początkiem rozprzestrzeniania się chrześcijaństwa, nie noszono krzyży. Pierścienie były symbolami wiary.

Starożytni chrześcijanie nosili cienkie, proste, bez napisów, żelazne, złote lub srebrne pierścienie. Mieli okrągły dysk z wygrawerowanymi literami XP, co oznacza Chrystusa. Krzyże ciała zaczęły nosić znacznie później. Pierścienie nosiły je na palcu serdecznym.

W pismach świętych ten ornament nazywany jest pierścieniem, od słowa palec - palec. Ten pierścień symbolizował zjednoczenie człowieka z Bogiem, jedność z Nim i wieczność.

Tradycja noszenia pierścionków przyjechała do Rosji wraz z chrześcijaństwem z Bizancjum w drugim tysiącleciu po Chrystusie. Znacznie później słowa z modlitwy zostały nałożone na te pierścienie i noszą je nie tylko jako symbol wiary, ale także jako talizman. Były szczególnie popularne w XIX wieku.

Teraz są sprzedawane w sklepach kościelnych, w sklepach jubilerskich jako biżuteria lub pamiątki.

Istnieją następujące typy ortodoksyjnych pierścieni:

• Złoto
• Srebrny
• Z emalią
• Inkrustowane kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi
• Proste żelazko
• Z modlitwami
• Z wizerunkiem ikon lub ornamentem
• Ślub i zaręczyny
• Męskie, damskie, dziecięce

W czasach starożytnych chrześcijańskie pierścienie służyły jako znaki identyfikacyjne, dzięki którym ludzie rozpoznawali swoich współwyznawców. I znacznie później zaczęli grawerować na nich modlitwy, aby nadać im właściwości uroku.

Nie zawsze ludzie dostają te pierścienie z wiarą w duszę, wielu przyjmuje stylową biżuterię lub jako prezent. Niektórzy wierzący są zakłopotani lub niechętnie otwarcie okazują swoją wiarę i próbują wybrać biżuterię, na której modlitwa jest stosowana wewnątrz.

Nawet wśród kapłanów nie ma zgody co do tego, czy jest to strażnik, czy tylko pierścień jako symbol wiary. Większość ludzi jest skłonna wierzyć, że głównym zadaniem takiego pierścienia jest przypomnienie człowiekowi wiary, jego przynależności do Chrystusa.

Istnieje jednak wiele historii związanych z cudownymi właściwościami ochronnymi poświęconej biżuterii. Często ludzie zauważają, że pierścień nagle zmienia kolor, zmienia kolor na czarny lub nagle pęka metal lub biżuteria zostaje przypadkowo utracona. Takie przypadki są często przypisywane ministrom kościoła przez fakt, że pierścień kieruje kłopoty od gospodarza, akceptując je.

Aby biżuteria prawosławna była użyteczna, aby chronić je przed złymi ludźmi i kłopotami, powinny być noszone zgodnie z określonymi zasadami. Najważniejszym momentem jest wiara w Boga i sprawiedliwe życie.

Najlepiej jest kupić wszystkie takie produkty w sklepie kościelnym. Tam są natychmiast uświęceni wodą święconą i specjalnymi modlitwami, które czyta ksiądz. Tylko poświęcone przedmioty mają właściwości bezpieczeństwa.

Przez święte rzeczy należy traktować z szacunkiem, nie rozrzucać nigdzie. Nieustannie noś ze sobą. Staraj się nie tracić, ponieważ utrata poświęconego pierścienia może oznaczać utratę Bożej łaski.

Nosić pierścienie prawosławne na kciuku, palcach wskazujących lub środkowych prawej ręki. Ponieważ to właśnie tymi palcami człowiek wykonuje znak krzyża. Jeśli ktoś przeszedł ceremonię zaślubin, razem z obrączką możesz nosić pierścień z modlitwą „Zapisz i ocal” na palcu serdecznym.

We współczesnym świecie istnieje ogromny wybór ortodoksyjnych pierścieni. Dekoracje kościelne z modlitwą „Save and Save” nie mają podziału na mężczyzn i kobiety. Mogą nosić wszystko, niezależnie od płci i wieku, najważniejsze jest, aby wybrać odpowiedni rozmiar. Pierścienie z modlitwą Jezusa, z obrazem ikon Świętego Mikołaja, Archanioła Michała, Archanioła Gabriela, można przypisać mężczyznom. Na przykład pierścienie pierścieniowe, sygnet „George the Victorious” wygląda bardzo solidnie i majestatycznie. Im więcej kobiet, tym pierścienie z modlitwą do Dziewicy.

Również biżuteria damska ma cieńsze i bardziej wyrafinowane linie, są pokryte kolorową emalią, ozdobione ornamentami kwiatowymi, kolorowymi kamieniami szlachetnymi lub półszlachetnymi. Głównie na nich znajdują się wizerunki Dziewicy z sv. Matrony i inne święte kobiety.

Dziecięce ortodoksyjne pierścienie nie różnią się zbytnio od dorosłych. Wykonują tę samą misję bezpieczeństwa. W ich produkcji klejnoty i skomplikowane wzory prawie nigdy nie są używane.

Najczęstszym metalem do produkcji ortodoksyjnych pierścieni i biżuterii jest srebro. Ten metal jest symbolem czystości, niewinności, czystości. Kobietom zaleca się noszenie srebrnych pierścionków.

Metal srebrny ma właściwość pokrywania warstwą tlenku - do utleniania. Dlatego z czasem te dekoracje mogą przyciemnić. Ale nie nadawaj ciemności metalowi żadnego negatywnego znaczenia. To naturalny proces. Folię tlenkową należy po prostu zetrzeć miękką szmatką kredą lub sodą.

Złoto w chrześcijaństwie jest uważane za symbol boskiej chwały Chrystusa. Pierścionki z tego metalu są noszone głównie przez mężczyzn i duchownych. W przeciwieństwie do srebra taka biżuteria nie ciemnieje.

Według tradycji prawosławnych mąż symbolizuje Chrystusa, a żona jest Kościołem. Ślub łączy mężczyznę i żonę, Chrystusa i Kościół. Symbolem tego świętego zjednoczenia są pierścienie wymieniane między nowożeńcami, składające sobie nawzajem śluby miłości i lojalności, poświęcenia dla dobra rodziny.

Początkowo w starożytnej Rosji sakrament ślubu poprzedzał zaręczyny. Następnie te ceremonie połączono w jedną. Odbywały się wyłącznie w kościele. We współczesnym świecie ta ceremonia jest opcjonalna.

Obrączki nie są właściwie postrzegane jako biżuteria. Powinny być proste, bez zbędnej biżuterii, nawet jeden diament jest przesadny. Jedyne, co jest dopuszczalne, to wygrawerowanie słów „Zapisz i ocal” modlitwę wewnątrz. Możesz także pobić datę ślubu i nazwiska małżonków. Kapłan ma prawo odmówić poświęcenia zbyt fantazyjnych pierścieni.

Również, zgodnie z tradycją, pierścienie te powinny być inne. Złoto dla męża, srebro dla żony. Ich małżonkowie noszą pierścieniowe palce lewej ręki. W starożytności wierzono, że przez ten palec przechodzi arteria prowadząca do serca. Tak więc ortodoksyjne pierścienie nie są klejnotami w sensie świeckim, są ważne, święte znaczenie dla chrześcijan. Noszenie ich powinno mieć znaczenie, szanować i przestrzegać tradycji i pewnych zasad. A potem będą służyć jako bardzo silny talizman i przypomnienie wiary chrześcijańskiej.