Tkanie łańcucha kotwicznego

Z roku na rok w postaci ciężkich łańcuchów lub lekkich łańcuszków z wisiorkiem, szyją lub nadgarstkiem, kostką lub talią, na torbach lub butach, w postaci kolczyków lub broszek, kotwiczących lśniących na wybiegach najbardziej prestiżowych tygodni mody, festiwali filmowych, wieczornych imprez imprezy firmowe i ciche uroczystości rodzinne.

Rockers i metalowcy go nie zdradzają, fani hip-hopu są wierni do końca czasu. Renomowani dżentelmeni i szanowane panie, dla których status ma znaczenie, wybierają właśnie to tkactwo - od starożytnego, choć nie zawsze arystokratycznego, rodowodu.

W angielskich katalogach tkactwo kotwiczne znajduje się pod napisem „Cable”, w języku włoskim - „Forzatina”. Co ciekawe, mieszkańcy Półwyspu Apenińskiego „Forzatina” rozumieją również łańcuch z diamentową twarzą. W Rosji, kiedy mówią „zwykły łańcuch”, z pewnością oznaczają produkt z tradycyjnym tkaniem kotwicy.

Splot odpowiada jego nazwie i wygląda jak łańcuch, na którym żeglarze przyczepiają kotwicę. W wersji klasycznej ogniwa mają ten sam rozmiar, owalny kształt i są połączone szeregowo prostopadle względem siebie. Jest uważany za jeden z najsilniejszych.

W czasach starożytnych wynalazek ten był przełomem w sztuce biżuterii, ponieważ w swojej czystej formie złoto nie jest szczególnie silne, nie mówiąc już o srebrze, co oznacza, że ​​subtelne, wdzięczne formy były niedostępne z powodu gwarantowanej deformacji i złamań. Ponadto ta nowość umożliwiła uzyskanie płynnych linii z metalu, zapewniając organiczną przyczepność do zagięć ciała.

Wśród gotowych produktów w oknach często znajduje się podwójna kotwica, znana również jako włoski Bismarck - są to dwa równoległe łańcuchy lutowane ze zwykłym tkaniem kotwicy. Rozszerzanie rzędów nie jest niczym ograniczone, takie łańcuchy lub bransoletki są zwykle wykonywane przez maszynę.

Zmieniając kształt i rozmiar ogniw, stosując różne konfiguracje sekcji drutu i dekoracji, jubilerzy stworzyli całą rodzinę typów kotwic. Obecnie istnieje ponad 70 gatunków.

Na przykład w formie linków są rozróżniane:

• Wenecki - Linki są kwadratowe lub prostokątne. Często używane w wersji rozszerzonej: podwójne, potrójne itd.

• Rollo - z okrągłych ogniw, które mogą mieć różne rozmiary i skręcanie. W literaturze można znaleźć inne nazwy tego typu łańcuchów: francuski, Bubbling, nazwy producentów Belzer lub Shapard.

• Garibaldi - Wygląda jak Rollo, ale linki są rozwidlone. Nazwany na cześć bohaterów narodowych włoskiego ruchu wyzwoleńczego, Giuseppe i Anity Garibaldi.

• Giotto (niewidomy) - z dużych ogniw okrągłej formy, nie mniej niż na okapie do zasłon.

• Kotwica pastylka - ma linki w kształcie rombu.

W drodze połączenia:

• Łańcuch morski - klasyczne wydłużone ogniwa kotwiczne są mocowane za pomocą skoczka, tak jak w prawdziwym sprzęcie okrętowym. We flocie ta część chroni przed splątaniem, zmniejsza tarcie między ogniwami. W biżuterii skoczek jest ceniony zarówno ze względu na jego zdolność do wydłużenia żywotności, jak i wyjątkową estetykę.

• Splot sznurkowy - kilka łączy jest połączonych za pomocą dwóch lub trzech łączy, dzięki czemu uzyskuje się skręconą formę.

• Obecnie popularne są fantazyjne łańcuchy i bransoletki tkackie, w których jeden przedmiot zawiera przedmioty o różnych rozmiarach i konfiguracjach. Z motywów kotwicy najbardziej znane są Aurora i Hawaiian.

• Do produkcji łańcuchów oprócz zwykłej rundy jubilerzy używają rombów w formie wielościanu lub trójkątnych metalowych nici. Tytuły Kotwica trójkątna lub trójkątna świadczy o kształcie sekcji.Aby nadać lekkości produktom objętościowym, użyj pustych rur. Taki łańcuch wygląda dobrze, ale jest bardziej delikatny niż jego pełnoprawne odpowiedniki iz reguły nie podlega naprawie.

Tkactwo kotwiczne wygląda dobrze w każdym metalu, bursztynie, a nawet plastiku, wszystko zależy od miejsca przeznaczenia, ale cenna biżuteria jest zawsze szczególnym związkiem. Dlatego właściciele produktów srebrnych, miedzianych i aluminiowych często pokrywają się złotem. Nie nadają się do codziennego użytku, warstwa dekoracyjna jest usuwana zbyt szybko, ale nie ma sensu trzymać jej w cenionym pudełku przez długi czas: złoto na srebrnym przedmiocie szybko ściemnia. Miedź w złoconym łańcuchu ma pod tym względem co najmniej niewielką, ale zaletę.

Aby poprawić właściwości złota, miesza się go z innymi metalami - ligaturą. Zmieniając skład i proporcje samego stopu, producenci osiągają wytrzymałość, a także najbardziej niezwykłe kolory i odcienie.

Białe złoto otrzymuje się z dodatkiem srebra, palladu lub platyny. Nikiel w składzie stopów białego złota jest niejednoznacznym przejęciem, u 8% ludzi występuje trwała alergia na niego.

Żółte złoto to demokratyczny stop ze srebrem i miedzią. W różnych proporcjach daje różne odcienie. Im więcej miedzi, tym jaśniejszy kolor stopu. Minimalna zawartość miedzi (około 5%) nadaje żółtego złota lekko zielonkawy odcień.

Różowe złoto to klasyczny motyw kobiecy, zawiera również srebro i miedź, ale używa się znacznie więcej miedzi. Taki mezalians, oprócz uzyskania niezwykłego koloru, ma jeszcze jeden plus - zwiększa wytrzymałość, co oznacza trwałość dekoracji.

Czerwone złoto jest produktem syntezy złota, miedzi i cynku. Ma wiele odcieni. Bardzo starożytna receptura stopu była używana nawet przez Indian z Ameryki prekolumbijskiej.

Czarne i niebieskie złoto otrzymuje się w procesie naturalnego utleniania, po „prażeniu” próżniowym z chromem i kobaltem.

Można również obrabiać już gotowy złoty drut, aby uzyskać pożądany kolor lub odcień. Na przykład powłoka z cienką warstwą czarnego rodu umożliwia uzyskanie szlachetnego odcienia srebra o różnym nasyceniu. Aby naśladować maty z antykami.

Produkty z metali szlachetnych muszą być testowane i certyfikowane zgodnie z międzynarodowymi standardami.

Należy wyjaśnić, że proces tworzenia łańcucha wśród profesjonalistów nazywany jest lepkim. Dzianiny na trzy sposoby: maszynowe, ręczne i stemplowanie. Jest jedno zadanie technologiczne - wycinanie elementów o tej samej długości, nadawanie im kształtu i mocowanie do siebie.

Trwałe, wysokiej jakości i eleganckie - produkty wykonane osobiście przez jubilera. Istnieją jednak ograniczenia dotyczące grubości metalowych nici, z którymi specjalista może pracować, a wiele czasu poświęca się na realizację zamówienia. Wierzchnia część dzianiny jest produktem warsztatu Centaurus: z łańcuchem o długości 50 cm, jego waga wynosi tylko 4,12 grama, chociaż zwykle podobne rękodzieło zaczyna się w najlepszym razie tylko od 7 gramów.

Każda metoda ma swoje wady i zalety. Oprawa maszynowa umożliwia najmniejszą grubość ogniw - od 0,2 mm. Podczas tłoczenia - już od 0,35 mm, ale lutowanie nie jest wymagane, koszty są zmniejszone, co wpływa na ceny, a sam łańcuch staje się silniejszy.

Wiele modeli biżuterii wymaga dodatkowej obróbki. Zgodnie z metodą końcowych mechanicznych łańcuchów wykończeniowych są:

• ociosane linki lub gotowy produkt poddaje się deformacji, aby nadać nowy kształt. Jednym z przykładów jest moskiewski kawałek, składający się z zakrzywionych klasycznych łączników kotwicznych z dodatkową zworką do mocowania na zakręcie.

• cięcie diamentowe - na biżuterię nakładane są nacięcia, na całej długości produktu powstaje jedna lub kilka nowych twarzy. Powstała powierzchnia staje się zwierciadłem i pod promieniami światła promieniuje blaskiem, błyszczy jak cenny kamień.W tkaniu kotwicy diamentowa twarz jest używana dość rzadko.

Dobrze wykonany łańcuch kotwiczny, nawet przy aktywnym użytkowaniu, może być zagwarantowany przez co najmniej 15 lat, z należytą starannością może zostać przekazany w drodze dziedziczenia.

Aby łańcuch kotwicy nie stracił blasku, nie trzeba go szorować jak żeglarzy. Do tego są specjalne miękkie pasty lub rozwiązania.

Nawet z największą ostrożnością łańcuchy starzeją się i stają się bezużyteczne, po czym zaczynają się urwiska. Prawie o połowę skrócili żywotność zawieszenia, które przez lata dosłownie widziało kilka ogniw. Ten sam stopień obciążenia obszarów łącznika.

Oznaki zużycia łańcucha:

• Wydłużenie - zaczyna się przy 50% zużyciu. Nić o długości pół metra może wydłużyć się o 6 cm.

• Klasyfikacja - dobrze wykryta, jeśli nawiniesz łańcuch na palec lub z niewielkim napięciem. Zużyte obszary wchodzą w siebie i tworzą stopnie, które tylko pod wpływem czynników zewnętrznych powracają na swoje miejsca.

• Usuwając zużyte części, możesz czasowo przedłużyć żywotność biżuterii tylko o pół roku lub rok. Po 3. przerwie naprawa nie ma sensu.

Więc nie powinieneś usychać nad złotem, ale nadszedł czas, aby się związać. Panie noszą od najcieńszej do gigantycznej kotwicy na szyi, podobnie jak Louis Vitton i Marc Jacobs. Fantazyjne, eleganckie i szorstkie z dużymi wisiorkami i wisiorkami, takimi jak Chloé, Christopher Kane, Alexander Wang i Hermès. Duży łańcuch kotwiczny w stylu łobuza piłkarskiego jest również istotny dla mężczyzn, zarówno w 2017 r., Jak iw następnym sezonie. W Mediolanie Ermenegildo Zegna, MSGM, Versace, Ports 1961 i Dsquared2 głosowali za tą decyzją.